در پژوهشی که در دانشگاه آنگلیا راسکین (انگلستان) انجام شد نتایج نشان داد کودکانی که توانایی کلامی به هنجاری دارند در طول شب به طور میانگین به مدت ۳ دقیقه بیدار می‌شوند، اما کودکانی که دچار سندرم داون، سندرم ویلیامز و سندرم X شکننده بودند و توانایی کلامی پایین‌تری داشتند به طور میانگین بیش از ۳۰ دقیقه در طول شب از خواب بیدار می‌شدند و میانگین مدت زمان خواب در طول شبانه روز حدود ۵۰ دقیقه از میانگین مدت زمان خواب کودکانی که توانایی کلامی به هنجار داشتند کمتر بود.
همچنین این پژوهش نشان داد هرچه کودکان مدت زمان خواب شبانه بیشتری داشتند، تعداد کلمات بیشتری را می‌توانستند درک کنند، به گونه‌ای که به ازای هر ۱۰ دقیقه خواب بیشتر در طول شب، ۶ کلمه اضافه تر می‌توانستند درک کنند.
دکتر دسوزا، استاد ارشد روانشناسی دانشگاه آنگلیا راسکین، نقش خواب را در توانایی‌های یادگیری و حافظه مهم می‌داند و با وجود اینکه عوامل مختلفی در توانایی کلامی کودکان مبتلا به مشکلات عصبی-رشدی نقش دارد و اکثر کودکانی که مشکلات عصبی-رشدی دارند در خواب رفتن مشکل دارند، بر این باور است که مداخلات زود هنگام برای حل مشکل خواب کودکان، می‌تواند به بهبود توانایی کلامی و یادگیری کودکان کمک کند.
منبع:
sleep linked to language skills in neurodevelopmental disorders
Anglia Ruskin University
January 16, 2020